Witam
jestem mamą 8 letniego chłopca i chciałabym się dowiedzieć jak radzicie sobie z nieśmiałością dziecka. Staram się go zachęcać do zabawy z innymi dziećmi, ale jest bardzo spokojny i niestety nie zawsze jest to "atrakcyjne" dla innych dzieci.
A, może ktoś też ma tak "spokojne dziecko" i podobną sytuację
Pozdrawiam

Chłopie, po co piszesz za każdym razem jak coś głupiego przyjdzie Ci do głowy?Następnym razem usiądź i przeczekaj bo Twoje wypociny za każdym razem żałosne

xperia tandetny człowiek z ciebie!

Droga mamo może zapiszesz swoje dziecko na jakieś zajęcia gdzie będzie miał styczność z rówieśnikami? Tańce? Karate? Basen? Przyjemne z pożytecznym dziecko będzie w ruchu, może się bardziej ośmieli a w dodatku będziesz miała chwilę dla siebie.

Pozdrawiam.

Odświeżam wątek, gdyż chcę się podzielić pewną kwestią z rodzicami, którzy mają podobny "problem". Mam udało się przezwyciężyć, gdyż odszukaliśmy powód właśnie takiego zachowania dziecka. Niestety przyczyną tego zachowania były inne dzieci, dla który syn stał się tzw"kozłem ofiarnym" przy przyzwoleniu wychowawcy. Na szczęście ten problem mamy za sobą, ale apeluje do rodziców, by dużo rozmawiali z dziećmi, wczuwali się z ich stany emocjonalne, a także szukali pomocy u specjalistów. Pozdrawiam

niestety często się zdaża ze nauczyciele pozwalają na wiele rzeczy i "nie widzą problemu"dla niektórych zawsze wszystko jest ok bo tak wygodniej, a może nawet im to pasuje.
Rodzice muszą być czujni i drążyć sprawę choć to niełatwe.

a mnie śmieszy jak idę na wywiadówke i nauczyciele tłumaczą,że trzeba reagować na agresję.potem dziecko opowiada mi o przeróżnych sytuacjach w szkole,mówi,że było zgłaszane do nauczyciela a nauczyciel co???????WIELKIE NIC!!jest jedno wielkie przyzwolenie na głupie zachowanie szczególnie gimnazjalistów,ktorzy są czasami naprawdę okrutni.no ale jak mama w domu nie reaguje,nauczyciel tez to co się dziwic.